Chapter 5 Unang pagtatagpo.

Chapter V

Salamat at panaginip lang pala ang lahat pero bakit ang weird ng naging panaginip ko. May pinahihiwatig kaya ang panaginip na iyon? Ngayong gising na ako, buhay na buhay parin sa isipan ko ang napaka werdong panaginip. Isa pa bumabagabag din sa akin ang lahat ng nabasa ko sa booklet. Tumingin ako sa mesa kong saan ko inilagay ang napulot na bagay.

Kung noong una gusto kong isuli ang booklet habang naka titig parin doon. Ngayon ay wala na akong balak isuli iyan. Gusto kong basahin at alamin ang lahat na naka sulat sa booklet nayan. Instead na mag mukmuk ay napagpasyahan kong maligo at maghanda na para pumasok sa school.

Maging sa pagligo ay di parin ako natatahimik. Pabalik-balik parin sa isipan ko ang mga kakaibang nangyayari sa buhay ko lately. Ano na bang nangyayari sa akin natulala nalang ako sa kakaisip hanggang sa marinig ko ang pagtawag ni mama.

"Nak gising kana ba? Bilisan mo baka mahuli kana sa klase mo." Sigaw ni mama sa labas ng silid ko.

Napabalik ako sa kamalayan mula sa kalutangan at agad namang tumugon sa tawag ni mama.

"Oo mama pababa na po ako tatapusin kolang itong ginagawa ko." Maikli kong tugon kay mama habang binilisan ang pagligo.

Maging ang pag-aayos ko sa mga bagay na kakailanganin ko sa pa-aralan. Natapos na ako't lahat-lahat at pamunta na ako ngayon sa school.

School._______

Papasok na ako ng campus ng maalala uli yaong panaginip. Nabagabag na naman ulit ang isipan ko. Nanumbalik na naman ang lahat ng alala sa mga nagdaang mga araw. Normal naman ang lahat, ng tingnan ko ang paligid. Maraming mag-aaral ang nagsidatingan di gaya noong napanaginipan ko.

Nagpatuloy lang ako sa paglalakad na lutang ang aking isipan. Kay aga-aga lutang na naman ako, bawas angas na tuloy ito at nasisira na tuloy hotness ng fafa Zone ninyo. Patuloy lang ako sa paglalakad ng wala sa kamalayan ng biglang may nabungo ako.

"Opss" sabi ko "Ayyy!!" sabi ng nabanggo ko.

"Sorry Sorry di kita nakita ikaw kasi haharang-harang ka sa daraanan ko." Inis kong sabi sa kabungguan ko habang nasa kanya na ang tingin.

Nakita ko siyang naa-out balance at mukhang matutumba naitapon niya ang mga learning materials na hawak niya. Kusang gumalaw ang instinct ko at bigla ko siyang hinawakan sa kamay at hinila papalapit sa akin. Napa harap at napasandal sya sakin. Di rin sadyang bigla nayakap sa kaniya ang isa ko pang kamay dala narin sa lakas ng impact no'ng biglaan kong pag hila sa kaniya papalapit sakin.

Naglapat ang aming mga katawan habang naka subsob siya sa akin.

May kong anong kuryente ang naramdaman ko ng magkalapat ang aming mga katawan. Damang-dama ko ang init ng kaniyang nanginginig na katawan. Maging ang kanyang mabilisang paghinga at pag bawi ng kaba. Damang-dama korin ang pambabaeng pabangong ginamit niya. Nakakadagdag ng intensity ng scene.

Naramdaman korin ang softness ng kaniya dalawang burol sa harapan na lumapat sa six packs ko. Maging ang kan'yang manipis at ma kurting baywang ay bumakat sa pagkakayakap ko. Kaya di tuloy maiwasang buhayin ang pagkalalaki ko.

"Mama mia' cusa sto facendo" an Italian expression and sentence na in english is "may mother what am i doing."

Nasa gano'n kaming sitwasyon ng bigla siyang kumalas sa pagkakapit sa akin at nagsalita.

H-hala s-sorry di ko po s-sinasadya." Utal-utal niyang sabi habang ramdam sa boses niya ang subrang kaba't hiya.

"Va bene non ti preoccupatto. In English its okay don't worry. Kasalanan korin naman ang nangyari. Di ako nag-iingat at di korin tiningnang maigi ang dinaraanan ko." Sinsero kong tugon sa kanya.

Nagulat ang lahat ng nakakita sa amin. May ibang animo'y bulate kinikilig habang ang iba naman ay nagbubulongan at halatang pinagchismisan na naman kami. May mga iilan ding nag video at kumuha ng mga pictures. Ang iba naman ay talagang concern at isa-isang pinulot ang mga bagay na nalaglag mula sa kabungguan ko.

Isa-isang ibinigay sa kan'ya ang mga napulot nilang bagay. Hanggang sa may isang lumapit at ibinigay ang hawak niyang napulot na bagay mula sa mga naitapong gamit ng babae.

"Ah Ms. ito po o nalalag n'yo rin po ito." Saad nang lalaking kilalang-kilala ko ang boses maging ang kabuuan nito. Yeah it was Yiran Stylus one of my old comrades.

"Thank you Mr." Nahihiya ngunit sweet na pagpapasalamat ng babae kay Yiyi.

"By The way im Yiran Stylus Ms. and you are?" Pagtatanong ni Yiran habang inilahad ang kanang kamay para sa pagpapakilala.

Medyo maangas at gwapito ang dating ng pagpapakilala ni Yiyi ng sarili sa babaeng na bunggo ko.

Biglang kung anong meron sa akin na di ko matukoy kung ano ito. Parang na-iinggit at tutol ako sa pagpapakilala ni Yiran. Parang ayaw kong mapalapit sila sa isa't isa. Na pi-freskohan din ako sa dating ng pagpapakilala ni Yiran. Para kasing makakalalaki ang dating sa akin.

[Mambabasa speaking– selos kaba Zonetot, naks nagseselos ang walang karapan at siya pang maykasalanan.]

H-hala a-ano e-eh nahihiya at pag-aalangan ng babaeng tumugon sa pagpapakilala ni Yiyi.

"Hey dear, look oh habang ininguso ni Yiyi ang kamay niya. Hahayaan mo nalang bang mapagod ang kamay ng isang magiliw at gwapong ginoong nakipagkilala sa isang maganda at butihing binibini tulad mo?" Isang simpleng banat ni Yiran sa babae.

[Mambabasa ulit speaking– di kaya si Zonetot at Yiranot ay iisa? Same kasi personalidad ninyo mga shunggi kayo.]

Habang ako naman ay hindi na mapakali. Inis na inis na sa di ko matukoy na dahilan. Nagseselos ba ako! kruta ina mes. Di kona matatagalan ito parang gusto konang manapak ng dating kaibigan, sa di matukoy na dahilan.

"A-ahh P-Pilak Writera po g-ginoong Y-Yiran" habang dahan-dahang inabot ang nanginginig nitong kamay sa kamay ni Yiyi.

Mga ilang sigundo na silang magkahawak kamay ng bigla akong sumapaw sa eksina. Halatang inis na inis na ako. Naka arko na paitaas ang dalawa kong kilay. Kinuha ko ang kamay ni Pilak mula sa pagkakawak nito sa kamay ni Yiyi.

Nakita kong na bigla si Pilak sa aking ginawa. Maging Si Yiran di nagustohan ang ginawa ko. Tumaas din ang isang kilay ni Yiran habang masama ang tingin sakin. Mas lalo korin siyang sinamaan ng tinggin. Magsasalita na sana ako ng maunahan ako ni Yiran sa pagsasalita.

"Hey dude kabastusan naman yata itong ginawa mo. Nagpapakilala lang naman kami sa isa't isa. Di naman masama ang ginawa ko ah. Wala kang karapan para hadlangan ako sa gagawin ko. Di mo naman siya ka anu-ano at lalong di mo siya pagmamayare. Isa pa, wala naman akong nilabag na batas at lalong wala akong inaapakan at ina-agrabyadong tao." Inis niyang asik sa akin.

Napansin kong pinag bubulungan na kami ng mga taong nakapaligid sa amin. Hiyang-hiya narin si Pilak at di na alam ang gagawin. Nalilito't naguguluhan sa mga nangyayari.

"Ano rin ang pake mo sa mga gagawin ko? Wala karing magagawa sa kung anong gusto kong gagawin. Oo maaaring di ko siya kaanu-ano. Pero may karapatan din akong sumali sa iksena sapagkat ako ang nagkasala at kailangan kong siguraduhin ang kalagayan niya." Sabay turo kay Pilak, mayabang at inis ko ring sagot kay Yiran.

"Ok kalang ba Pilak?" Habang hinawakan ang magkabilang kamay niya at masusing sinuri ang kabuuan nito.

Nararamdaman ko parin ang panginginig ng kaniyang kamay. Siguro dahil sa mga nanyari or maaaring dala ng kaba at hiya. Nakikita koring wala nang paglagyan ang galit ni Yiran. Salubong na ang dalawa niyang kilay at nanlilisik narin ang kaniyang mga mata.

Nag fake smile lang ako kay Yiran bilang pang-aasar sa kaniya na mas lalo niyang ikinagalit sabay sabi.

"Una palang ito dude, at marami pang kasunod na iksena." Pagpapaàlam niya sabay alis.

Tumawa lang ako sa loob ko. "Sino bang tinatakot mo ulol ako ba! sus kahit mag sama-sama pa kayong lahat laban sakin di parin kayo uubra." Sabi ko sa isipan ko.

Bigla akong napabalik sa reyalidad ng mapansin kong sinusubukang bawiin ni Pilak ang kamay niya na hawak-hawak ko.

Mas hinigpitan ko ang paghawak sa mga kamay niya. Sinuri ko ulit ang kabuuan nito. Doon kolang naklaro ang lahat subrang ganda niya. Walang katumbas ang simple niyang ganda. Mola sa perfectong ukit ng kaniyangmukha. Ang katamtamang haba ng medyo kulot at blond niyang buhok.

Ang perfectong niyang noo. Ang medyo kakapalan niyang mga kilay. Ang naghahabaan niyang mga pilikmata. Ang saktong bilogan at kulay asul nitong mga mata na animo'y langit at dagat sa ganda. Ang maliit at matangos niyang ilong. Ang kaniyang maninipis, mapupula at smiling niyang mga labi na talaga namang nakaka-akit. Binuhay muli nito ang pagkalalaki ko.

Ang kan'yang pinkish white na balat. Ang sakto niyang tindig. Ang perfectong hubog ng ka niyang katawan. Maging ang tangkad niya na tamang-tama lang para matawag siyang perfect image of a Filipina girl. Kung may kulang man sa kaniya ay iyon 'yong pagiging mahiyain niya. Lalo tuloy akong ginanahan at na-aaliw sa mga nangyari.

After ko ulit masusing sinuri ang kabuuan n'ya ay tinanong ko siyang muli.

"Sigurado kabang ok kalang?" Pagpapanigurado ko sa lagay niya.

"O-oo ok lang a-ako s-salamat sa tulong mo Mr." Nahihiyang sabi niya habang sinusubukan paring kalasin ang kamay niya mola sa pagkakahawak ko.

Siguro nababasa niya ang mga nasa isipan ko. Masyado ba akong obvious base sa mga galaw ko?

Napansin kong naiilang na siya sa matagal kong pagkakahawak sa kamay niya.

"Pake nyo ba eh sinusulit ko lang naman ang iksena, ako naman bida dito eh." Sabi ko sa isip ko at agad naman akong sumagot sa kanya.

"Im Zone Frecs ang pinaka gwapong tao na nabubuhay sa mundong ito. Ang nagiisang lalaking babagay sa di matutumbasang ganda mo." Mala bagyo kong pagpapakilala sa kaniya.

Nakita kong nagulat siya sa nalaman. Ang kaninang mahiyain at di nakakabasag pinggan biglang nagbago. Naging eritable siya di mapakali. Marahas niyang kinalas ang kaniyang mga kamay mola sa pagkakahawak ko. Mabilis siyang naglakad palayo.

Gusto kopa sana siyang habulin pero pinabayaan kona lang. Napagtanto kong may narinig siya sa buhay na meron ako. Kahit hindi pa niya ako kilala at ngayon lang kami nagkita.

Alam kong iiwasan na niya ako mula ngayon. Kaya malakas ang kutob kong may kinalaman siya sa mga nakaraan ko. Di ko lang matukoy kong ano. Nalakas ang kutob kong may koneksyon siya sa isa sa mga naging babae ko dati.

Nakakalungot lang isipin na parang nakita kona ang tamang babae para sa akin. Nakita ko na at meet ang tamang babaeng magpapabago sa akin. Nakakalungkot lang na, nagmeet kami sa maling pagkakataon at maling panahon. Sapagkat alam kong malabong maging kami dahil sa mga pinagagawa ko in the past.

Nakakalungkot lang isipin na sa babaeng matagal ko ng hinihintay na darating saking buhay. Sa kaniya pa unti-unting nagli-link sa past at sa present life ko. Lalo tuloy akong nagugulohan di ko alam kung ano ang gagawin at kong ano ang uunahin. Kung saan ako mag-uumpisa ang gulo subra sasakit ang ulo ko nito. Magkaka brain cancer yata ako nito eh.

Nakakaramdam din ako ng kaba at pagaalala sa kong anong kahihinatnan ng buhay ko sa hinaharap. Lubha akong nagimbala sa mga posibling mangyari, kahahantungan, at kahihinatnan ng mga pinagagagawa ko in the past up to this days. Lalo tuloy akong kinabahan at nawala sa katinuan hanggang sa.

KRRRRRIIIIIIIINNNNNGGGGH~

Isang malakas at mahabang tunog.

End

________

Chapter V