Chapter 5 NO.5

Snow's POV

My eyes are roaming around the ceiling to the floor to the walls and furnitures. Everything is screaming with luxury. May malaking fire place din o chimney as what they call it. The luxury is beyond my imagination.

"Wow, everything looks expensive." Komento ko. Yes, mayaman kami pero hindi kasing yaman ng mga ito. Kung tutuusin yung bahay namin ay parang kalahati lang dito.

"It is a house of nobles, it is expected." Saad ni Luna sa akin.

Oo syempre inexpect ko pero hindi ganito. Nashock na lang talaga ako. It is almost like nakikipag-competition ito sa palasyo sa pabonggahan.

"You should get use to it." Saad ni Violet.

Napansin ko lang ah. Wala itong ibang alam kundi you should get use to it eh sa hindi pa ako sanay. Ano magpapanggap ako na sanay ako? Ano poser lang ganun? Konti na lang ah, I am trying to act friendly and harmony to this freaking bitch pero pag nasagad nito ang pasensya ko bahala na talaga si Batman at mag-aaway talaga kami. ??

Si Jin naman ay kausap ang mga magulang nito kaya nandito kami sa living room naghihintay. Pero inaasikaso naman kami ng mga katulong sa mansyon at binigyan kami ng mga hot chocolate with marshmallows. Ang sarap!

Ilang sandali pa ay pumanhik na sa living room ang mga magulang ni Jin at siya. Yumukod kami pero hindi si Yuan. Yumukod naman ang mga magulang ni Jin kay Yuan.

"Welcome to our humble abode, your highness." Saad ng mga ito. "And to you, ladies and lord." Bati nito pero napatingin ito sa akin at napakunot ang noo nito dahil malamang hindi ako nito kilala. "Is she the new member?" Tanong ng mama ni Jin.

"Yes mom. She is. Her name is Snow Brielle Sylveria." Pakilala naman ni Jin sa akin.

Yumukod naman ako ulit. Nakakailang lang kasi binigyan pa talaga ako ng atensyon na pwedeng hindi naman.

"Hello dear! I am Margaret and my husband Reginald. Welcome and I bet this is your first time in Windolia." Nakangiting bati nito sa akin.

"Yes your grace." Sagot ko rito. I feel alienated dahil parang sobrang bait nito. Unusual sa first inpression ko sa mga noble.

"You can enjoy everything here while you stay. Don't be shy." Saad nito. Aw! Sobrang bait! Taliwas sa mga sinasabi ni Violet na nakakahiya ako. Itong parents ni Jin ine-encourage pa talaga ako. Hahaha. I like them!

"And I believe your sudden visit is about the problem of Windolia. We can discuss about that over dinner." Saad ni Lord Reginald na kahit strikto tingnan nararamdaman mo pa rin na mabait ito. "Please, lead them to their rooms." Utos nito sa mga katulong nito.

Agad na nagsikilusan ang nga katulong at iginiya nito kami sa aming mga kuwarto. In fairness, kanya-kanya yung mga kuwarto namin rito pero iisang floor lang kaming lahat at tabi tabi yung mga kwarto namin.

Pumasok ako sa kwarto ko at talagang sobrang gara ng kuwarto na ibinigay sa akin. Gaya ng kuwarto ko sa Academy, pero syempre hindi naman lahat magkapareho pero parehong magara. Agad na inilapag ko ang aking bag sa lamesa at tumalon ako sa higaan. Ang lambot at tsaka fluffy and furry yung kumot pati yung bed sheet! Pang lamig talaga at hindi na kailangan ng aircon dito dahil nga sa sobrang lamig. Kahit nasa loob nga ako ay hindi ako pinagpapawisan pero hindi naman din malamig, tama lang dahil meron naman fireplace dito sa loob ng kwarto ko.

Agad na hinubad ko ang aking coat it isinabit ito sa coat rack. May malaking bintana rin sa kuwarto kaya tumayo ako at tumingin sa labas. Everything is white.

I can see the path walled with pine tress who's covered with snow but at a distance, dark clouds is hovering and making the place even darker.

It looks spine chilling and looking at the dark clouds, I don't feel any good about it. I don't know but I fell like there is something that is not right.

Isinarado ko na lang yung makapal na kurtina at bumalik sa higaan. Mamayang hapunan pa kami mag-uusap tungkol sa mga pangyayari. Kaya may oras pa akong matulog hehehe. Kinuha ko muna ang backpack ko para buksan at tingnan yung cellphone ko. Pero nagulat ng lang ako pagbukas ko. Along with my clothes, there is a book. Wala akong maalalang may inilagay akong libro sa bag ko. Kaya kinuha ko ang libro and it was the old book I got at the carnival and when the guardian incident. I really don't know how did it got here pero wala akong magagawa nadala ko na eh. Baka di ko lang napansin at naihalo ko.

Chineck ko ang phone ko at nagtext na nga si Yuki. Nangungumusta bakit di daw ako nagpalaam sa personal. Natural, biglaan yung alis namin eh kaya nagtext na lang ako kay Yuki dahil baka magtampo yun. Nagreply naman ako rito.

Me: nandito kami sa bahay nila Jin, ang lamig dito.

Yuki: talaga? Nadyan kayo? Ang daya mo naman!

Me: misyon to bess, hindi to field trip.

Yuki: kahit na! Nakita mo na bahay niya!

Me: kurutin kaya kita diyan? Ano gusto mo? Magcamping kami sa labas? Natural na sa bahay niya kami patutuluyin.

Yuki: nakakainis!

Me: wag ka sakin mainis bruha ka.

Yuki: tse! Dyan ka na nga. Mag-aaral pa ako. May quiz bukas.

Me: goodluck!

Parang mga ewan lang di ba? Ewan ko sa kanya ako pa itong aawayin dahil nakapunta na ako sa bahay ng crush niya. Hindi ko naman ito choice kasi misyon ito. Hay naku.

Humiga na lang ako at pumikit. Inaantok ako dahil sa klima. Nakakatamad ang ganitong panahon sa totoo lang at hindi ko na namalayan na nilamon na ako ng antok.

I can feel the chill and the frost bite. Hindi ko alam kung nasaan ako pero ang nakikita ko ay isang bundok at pinagitnaan nito ang isang kuweba. The wind is striking at its best kaya nagmadali akong maglakad at papasok sa kuweba.

Nang makapasok na ako sa kweba ay agad kong ipinagpag ang mga yelo na dumikit sa akin. Ang lamig talaga. Kung ganito ang dulot ng snow, hindi ko siya na-eenjoy sa totoo lang. Ang hirap mamuhay sa ganitong lugar.

Bigla na kang akong nakarinig ng mga tagaktak ng tubig at parang may lumilipad. Napalingon ako sa likod ko pero madilim. Humakbang ako papalapit at bigla na lang suminde ang torch sa paligid. Nagulat ako dun ah. Hindi ako na orient na may torch pala sa gilid.

Kumuha ako ngb isang torch at nakita ko na ang lagusan ng kuweba. Naglakad ako papasok at may nakikita akong mga paniki na nakatuwad at yung iba ay napapalipad kung dadaan ako dahil sa ilaw. Ayaw kasi nila ng ilaw dahil nocturnal ang mga ito.

Patuloy lang ako sa pagpasok hanggang sa umabot ako sa batis at sa di kalayuan ay may natanaw akong labasan dahil maliwanag. Agad akong lumapit sa labasan at ng marating ko ito ay agad na nagbago ang klima. The frozen state of environment was changed into summer like season. I can see the field of corn and scare crows and it seems like this is a farm. The dirt path is walled with wood fence. The sun is striking hot but I can't see no one in the field.

But from a long distance. I can see a big house, more like mansion in the middle of the field. The place is obviously a farm but there is no even a single soul there.

But something went wrong. As the clouds turned dark and the field was covered with darkness, I felt the sickening chills all over me. All my hairs rose up and the chills run down my spine. There is no ice or snow just darkness and the crows are who's flying above dove directly to me to attack.

Nagising na lang ako dahil sa isang katok. Well, no ang tipo ng katok na to ay tipong kanina pa katok ng katok pero hindi napagbubuksan.

Tumayo naman ako at papungas-pungas pa na tumayo. Medyo mahaba ang tulog ko at anong oras na ba ngayon? Binuksan ko ang pintuan at nadatnan ko si Luna na nakabusangot na.

"Ang tagal mo ah. Pero tara, kakain na daw tayo." Saad nito.

"Sorry, natulog ako." Saad ko. Bumalik ako sa kuwarto ko para ayusin ang sarili ko. Isinuot ko ulit ang salamin ko at inayos ang magulong buhok. Tsaka ako lumabas na kasama si Luna para simulan na ang pag-uusap sa malaking problema na kinakaharap ng Windolia.

?????????????????